2022

 

Verslag Ride Out Huizen

 Begin September krijgen wij een verzoek binnen voor een Ride Out. Het gaat om een jongen die
gepest wordt.
Normaal rijden we vanaf Oktober geen Ride Outs meer, maar dit vonden wij te ernstig. Daarom werd
alles in het werk gezet om deze rit binnen 3 weken op te zetten.
Een kind dat net 13 is en al anderhalf jaar gepest wordt. Hij ziet nog maar één uitweg en dat kan
nooit de opzet zijn.

Eerst gingen Bompa en Griz naar het gezin om alles aan te horen en afspraken te maken. Direct
daarna gingen de heren de route bekijken die was uitgezet. Helaas waren er te veel verkeer
werkzaamheden en daarom werd besloten dat ze een week later weer gingen rijden.
Zoals afgesproken reden we de week er op nogmaals de vernieuwde route en maakte de afspraken
bij de stops. En zo was alles klaar voor de Ride Out. Nu hopen op mooi weer.

De dagen erna werd het steeds slechter met de weersvoorspellingen. Maar dan komt er een omslag
en laten we alles doorgaan. 

We reden, met een kleine vertraging, weg om onderweg de mensen op te pikken en samen op tijd
aan te komen op het verzamelpunt. Na een bakje koffie kregen we tijdens de briefing te horen wat er
aan de hand was en wat we gingen doen. De wijk waar we moesten zijn, staat onder politie toezicht.

De politie hebben we vooraf geïnformeerd dat wij er een Ride Out gingen verzorgen.
Dan vertrekken we met 20 motoren, 1 zijspan 4 trikers en 2 volgauto’s. 

Aangekomen bij het huis stonden ze al buiten te kijken wat voor een lawaai er buiten was. Senna
wist van niets en keek best wel verbaasd dat een grote biker hem aansprak. Deze pakte hem even
vast en zei kom even mee na voren. De Spokesman vertelde dat zij wisten wat er bij hem speelde.
Toen vroeg hij of Senna mee wilde en ja dat wilde hij wel. 
Vervolgens krijgt hij van de voorzitter zijn eigen vest. 

Ook de ouders mogen mee. De vader zegt dat het voor hem niet hoeft, maar Griz zegt: “dit is voor u
ook net zo belangrijk”. Als een kind dat zo gepest wordt zijn de gevolgen ook bij de andere
gezinsleden merkbaar en heeft dat ook invloed op het gezin. 

Na een klein half uurtje reden wij weg richting Baarn, langs Soestdijk achter Soest langs naar de 1ste
stop. Restaurant De Korte Duinen. Hier hadden wij een stop van ongeveer 1 uur. Na dat we allen iets
gedronken hebben en iets te eten hebben gehad, reden we door na de 2de stop in de haven bij
Nijkerk.

Bij rest clubhuis de Zuiderwal werd de groepsfoto gemaakt. Ook Senna wilde zelf even wat foto’s
maken van de Harley van Arjan.
Voor de bikers was het dit keer feest. Ik heb nog nooit zoveel frikadellen op tafels zien staan. Ja Mark
heeft wel iedereen aangestoken met zijn frikadellen verslaving.

Tijdens deze 2e stop werden wij ook telefonisch geïnterviewd voor een artikel in de krant.

Dan starten we het laatste deel van de Ride Out en brengen we Senna en het gezin weer veilig thuis.
Eenmaal terug kreeg Senna nog een verrassing. Wij hebben gehoord volgens zijn mening een echte
boer op een John Deere rijdt. Ambassadeur Bompa heeft geregeld dat er modellen van dit tractor
merk konden worden afgegeven.

Senna kreeg deze uit handen van Serena en dan krijgt hij nog de troostdeken uit handen van
Charill. 
De deken is gedoneerd door Troostdekentje Overijssel. Deze deken is voor moeilijke tijden,
zodat je de warmte van deze dag en deze bikers weer mag ervaren als je het moeilijk hebt. Je bent
niet alleen in je gevecht.
Iedereen werd namens de Stichting bedankt voor hun support. Ook Senna deed dit, net als zijn
vader.

Dan gaan we vertrekken. De groepjes gastrijders vertrekken en als laatste vertrekken wij ook als
groep. Een dag, die ondanks alle strubbelingen, goed is verlopen. 
We kregen vlak voor vertrek te horen dat de school een spoed overleg wilde maandag met alle
betrokkenen. Het lijkt erop dat ze actie gaan ondernemen.

Ten tijde van het maken van dit verslag, kregen we te horen dat de school het gesprek heeft
verplaatst.
Ook wij hebben deze dag enorm genoten.
We hopen dat we voor Senna, en zijn familie, een verschil hebben kunnen maken.

 
 

Ride out Zwaag

Zondagochtend 28 augustus, reden we naar Zwaag voor een ride out van drie kinderen uit één gezin. Drie verschillende leeftijden, maar alle drie met een zelfde verleden.

Onderweg er naar toe sloten steeds meer motorrijders aan. Helaas moesten we ook één biker met pech laten staan. Gelukkig is hij lid van de ANWB en werd hij netjes thuis gebracht.
Op de verzamelplek stonden al enkele trikers te wachten. Ook kwamen er steeds meer bikers bij.

Rond 11.00 nam de voorzitter even het woord. Vertelde hoe we in contact waren gekomen met dit gezin. Dit gezin verdiend  dat steuntje in de rug omdat ze nu al 7 jaar strijden.

In eerste instantie zouden we de kids begeleiden naar de rechtbank in Amsterdam. Dit werd op het laatste moment afgeblazen omdat de dader het hoger beroep introk. Er heerste enerzijds opluchting en anderzijds was er de teleurstelling, de kinderen werden nu niet meer gehoord. En zo komt de dader er weer mee weg.

Met 35 motoren en 4 trikers reden we naar het gezin. De straat stond ons al op te wachten. Anders dan bij andere Ride Outs was het niet geheel een verrassing voor de 3 kinderen.  Er had ten slotte een heel verhaal in de krant gestaan.

Aangekomen worden we voorgesteld aan het gezin. De kids krijgen nog één keer te horen wat we gaan doen: we nemen jullie mee voor een rit door noord Holland en gaan genieten op een terrasje en natuurlijk een foto stop en een ijsco stop.
De kids stapte achter op een trike en tijdens de rit wisselde ze nog wel eens van trike naar bike. Pa en ma stapten op hun eigen motor en reden mee. Genieten van alles, maar vooral genieten van die steun van mensen die waarbij ze zich niet hoefde te bewijzen.

Zoals Chantal hun moeder al aangaf.
Wat ze mee hebben moeten maken kunnen we niet weg halen

Wel kunnen we samen met heel veel andere mensen de pijn wat verzachten.. Deze mensen hebben vandaag laten zien dat we een grote familie zijn. Ze willen geen bewijsmateriaal hebben. Jullie hebben je niet hoeven bewijzen en hoeven je ook nooit te schamen voor wat jullie is gebeurt. 

Nogmaals , iedereen bedankt dat jullie erbij waren. Bedankt dat jullie er zijn!
Bedankt namens alle Ambassadeurs van stichting Bikers4all en het bestuur.
RESPECT.

Actie King and Queen Body Art

De laatste maanden zijn we erg druk geweest in Noord Holland.
Een Ride Out voor een jonge man die naast zijn misbruik ervaringen,  ook gepest werd op school.
Tijdens deze rit kwamen we in contact met een tatoeëerder en zijn vrouw. Zij vroeg mag ik contact met de moeder van dit kind, ze vertelde kort haar verhaal. En na overleg was dit in orde.

Zij zagen wat het deed met deze jonge en vroegen of wij ook zo iets voor hen konden betekenen. En na contact te hebben gehad met de kids, was het natuurlijk meteen geregeld. Deze Ride Out zal er ook komen.

In de weken van voorbereiding, kregen de Stichting de vraag of zij iets voor ons mochten doen. Zij wilde met hun bedrijf, King and Queen Body Art, geld inzamelen voor de Stichting. De opzet was, door kleine tattoos en piercings te zetten geld in te zamelen.

Vrijdag 19 augustus waren wij natuurlijk ook aanwezig om vragen te beantwoorden van de klanten. Omdat de actie zaterdag ook nog door zou gaan en de hele week ook de donatie pot bleef staan, was er afgesproken om voorafgaand aan de Ride Out de cheque te overhandigen.

Zondag, nadat we aankwamen bij het gezin en ons hadden voorgesteld, kregen we de cheque overhandigd met het mooie bedrag van €2048,50.
Wat een enorm bedrag voor onze Stichting. Wij zijn hier enorm blij mee natuurlijk.

Zelfs onze voorzitter was geëmotioneerd. Hij bedankte iedereen die dit mogelijk gemaakt heeft. Maar ook zijn vrienden “de Ambassadeurs”, samen doen wij het, met diep respect voor de gezinnen. Want alleen kan hij het niet.
Een luid applaus klinkt. En 1 persoon riep, ”maar er moet 1 iemand het initiatief nemen anders gebeurt er helemaal niets”. En daar sluiten we ons volledig bij aan. Samen bereiken we meer. 


Ride Out Enkhuizen

Zondag was de ride out in de omgeving Enkhuizen

Een kind dat zijn veilige haven is kwijt geraakt door mensen op wie hij moet kunnen vertrouwen, gebruikt en misbruikt moet hij nu verder door het leven.
Een kind dat gepest wordt, doordat hij anders reageert op dingen.

Zondag hebben we hem opgezocht met 37 motoren en 7 trikes. Ongeveer 50 personen waren op deze zondagmorgen naar de mcdonalds gekomen in Enkhuizen.
Rond 10.30 kwamen de motorrijders binnen stromen. Niet alleen rijders uit de buurt maar ook velen hadden meer dan 150 km er al op zitten en dat allemaal voor dit kind en zijn moeder.

Zij die opstaan tegen kindermisbruik en tegen pesten.
Rond 11.15 hield de voorzitter een gesprek over waarom we hier waren en wat de regels van deze dag zijn. De stichting was benaderd door de moeder en na een 1ste gesprek hebben we toegezegd om het op te pakken. We leggen uit wat we doen en hoe we te werk gaan. Maar in dit geval had de moeder en het slachtoffer de regie. Zijn grenzen werden aangegeven aan de rijders.
Na de briefing werden de motoren gestart.

Zodra de voorrijder begint te rijden volgen de anderen snel. Via een aantal kleine dorpjes komen wij aan op het plein bij het winkelcentrum.  Het grote plein is leeg maar daar brachten de bikers snel verandering in. Binnen een mum van tijd stond het vol met alle merken en type motoren en trikes.
Het gezin stond ons al op te wachten.
Iedereen vormt een haag om het gezin, de voorzitter gaat na het gezin en knielt neer voor het kind.
Daarbij stelt hij zichzelf even voor en de andere 2 personen met wie hij deze dag meer contact zal hebben. Dit waren Maddog en Diamond de fotograaf.

Dan zegt het kind, “mama er zouden toch 3 motoren komen? Dit zijn er veel meer.
Wij allemaal lachen, Griz zegt mama kan niet zo goed tellen, waarop hij als antwoord krijgt , nou dan gaan we zeker ook niet naar het strand.
Ook zijn therapeut is aanwezig en kijkt hoe wij het doen en ook zij hoopt dat er met het kind iets zal gebeuren.

Uit handen van de stichting krijgt hij een vest met de tekst zoals de volwassen rijders hem ook dragen. “There’s No Excuse For Child Abuse”.
Dan laten we hem even rond lopen tussen alle motoren en trikes, waarna hij een helm op krijgt en we ons opmaken voor vertrek. Het gezin bestaande uit moeder en de kinderen en oma gaan mee.
We rijden weg het dorpje uit langs vaartjes richting Zwaag/ Wognum. Dan weer weg van de snelweg en met een flinke bocht richting de A7. Maar weer buigen we af naar rechts en rijden richting Medemblik, vlak daarvoor slaan we weer af en rijden parallel langs de hoofdrijbaan , achter de golfbaan langs naar de dijk.

Onderweg rijdt de motorrijder met het kind even vooruit om dan langs de weg te stoppen zodat hij kan zwaaien naar iedereen. Dit had hij zo nodig en wat genoot hij hiervan.  Uiteindelijk komen we aan bij restaurant eetcafé Sels. Hier krijgen alle deelnemers en natuurlijk het gezin iets te drinken van de stichting uit.  Een kleine groep rijdt dan door naar “Stichting Wings of Change” in Andijk

Samen met elkaar voor elkaar.

Stichting Wings of Change combineert de opvang van roofvogels met de zorg aan de kwetsbare doelgroepen. De interactie met deze dieren zorgt voor een positieve invloed op het welzijn van mensen.


We kregen een uitleg van wat zij daar doen en welke vogels er waren. Ook de uitleg van de kleur ogen was erg interessant. Het kind zat vol vragen en herhaalde alles wat hij hoorde. Daarna mocht hij met een aantal vogels vliegen. De grote uil was wel heel erg spannend. Maar ook de andere 2 vielen in de smaak. En dan als klap op de vuurpijl gaan we uilenballen ontleden. Ja dat vonden de kinderen wel het allermooiste. Alleen was moeder het daar toch niet helemaal mee eens. Dan is er telefoon en gaan we weer verder, we nemen afscheid van de 2 personen die ons te woord stonden op hun vrije dag.

We rijden verder naar Enkhuizen waar we afbuigen richting Grootebroek om te stoppen bij Vivaldi voor de ijsstop. Ook hier werd alles weer netjes weggezet. De kinderen zaten heerlijk van hun ijsje te eten maar ook bijna alle motorrijders stonden wel in de rij. Nog even genieten voor we het laatste stuk van de toer oppakken. En als we dan uiteindelijk terug komen op het pleintje waar we elkaar ontmoet hebben.
Griz bedankt alle rijders en hoopt ze weer terug te zien bij een activiteit van de stichting of bij andere ritten.
Het kind bedankt ook iedereen in zijn eigen woorden.  Zijn stoutste droom was uitgekomen en hij heeft genoten.
Van de stichting krijgt hij nog een troostdeken en zijn broertje een mooie knuffel.
En met de woorden, heb je het moeilijk, de deken geeft de warmte van alle rijders.

Dan vertrekken we allen naar huis. Sommigen waren met 10 minuten thuis en weer anderen zouden nog 3 uur onder weg zijn.
Weer werd duidelijk voor een steuntje in de rug rijden bikers en trikers kilometers. En is de afstand nooit te ver.
 (we spreken over een kind, niet de naam uit respect voor de veiligheid)

in de avond is er even contact nog. Hoe gaat het met het kind.
De moeder geeft aan dat deze niet gaat slapen! Reden is, dan stop deze geweldige dag.
Dan slik je wel even.
Maandag gaf hij voor het eerst zijn grenzen aan met wat hij wilde.
En gebeurt het niet dan belt hij Griz.

Ja dit kind is enorm gegroeid door deze Ride Out.
We danken dan ook nogmaals al die rijders die er waren voor dit gezin.

 
10 juli Ride Out voor Tim.

We verzamelden bij de McDonalds in Heerde. Na een korte briefing vertrokken wij naar het gezin.

Twee van ons reden naar het huis om ze te verwelkomen.
Ongeveer 5 minuten later kwam de rest ook aanrijden en was de verrassing nog groter.

Na een korte uitleg wat we gingen doen en het uitreiken van zijn hoodie klom hij achterop de paarse trike van
Klompenharry en Panda.

Ook zijn vriendje ging mee. Eerst op de trike van Woody, maar na de eerste stop stond Panda haar plaats af zodat hij naast Tim kon zitten. Woody nam toen Panda achterop.

De rit was via Zalk, naar Elburg over mooie dijkweggetjes.

In de haven van Elburg was een stop. Hier kon iedereen plaats nemen op de terrassen.
Door het slechte weer was het niet zo druk in de haven. Nee, geen regen maar tijdens de ride out was het alleen zwaar bewolkt.
Na ongeveer 45 min vertrokken we weer naar de volgende stop waar de fotoshoot zo zijn.

Ook die rit was geweldig. Je bleef slingeren door de bossen rond Nunspeet.

Eenmaal op de plek aangekomen nam de voorzitter de 2 jongens en de fotograaf mee voor de fotoshoot op de Harley Davidson.
Dan werden alle rijders uitgenodigd voor een groepsfoto op de hei en daarna vertrokken we voor deel 3 van de route.
Via Elspeet, Vierhouten naar de McDonalds Heerde. Hier mochten de kids iets bestellen.
Tim nam 20 kipnuggets en wat te drinken.
Toen hij het op had hoorde we hem zeggen dat hij nog wel trek had.

Dan word ook het laatste stuk ingezet en via mooie wegen kwamen wij weer aan bij zijn huis.

Hier krijgt hij nog even een troostdeken voor de steun als het even moeilijk is.
We nemen afscheid van alle rijders en natuurlijk van de ouders en de 2 vrienden.
Zij hebben genoten van de dag en zullen morgen veel te vertellen hebben op school.

Wij kregen ook mee, dat buurtbewoners waren komen praten nadat wij vertrokken waren voor de ride out.

Zij hadden de vraag waarom wij er waren. Ze gaan er nu samen mee aan het werk. Dat is waar wij het voor doen, bespreekbaar maken in de buurt.
Samen kunnen zij iets doen, al is het elkaar helpen de juiste weg te bewandelen.

Maandag 

Maandagmiddag werd de voorzitter gebeld door Tim. Hij vertelde dat hij over ging en dat had hij aan de mensen van Bikers4all te danken zei hij.
Dit omdat er eerder Griz en Bompa op school zijn geweest om te praten bij de directeur.
Dit was om het probleem aan te kaarten en de hulp aan te bieden om het bespreekbaar te maken.
Tim vertelde, dat hij anders niet de hulp had gekregen die hij nodig had en heeft.
Nogmaals bedankt hij iedereen die aanwezig waren op deze mooie dag.

Straks is er de vakantie en dat zal wat rust geven

Wij willen iedereen bedanken die mee was.
Bedenk dat je niet alleen een mooie tocht mee rijdt, maar ook dat je aanwezigheid veel meer is.
Klompenharry en Panda bedankt voor de mooie route.
Bikers 4 All.
Stichting Bikers4All.
Samen steunen wij die gezinnen.

Ride Out Benny

Verslag van Ride Out Lubbert.

Eind vorig jaar kwam er een vraag of we iets voor deze meneer konden doen.
In het bericht stond dat meneer door meerdere hersenbloedingen niet meer kon motorrijden.
Als gevolg van de hersenbloedingen is hij verlamd vanaf zijn heupen.

Na een intake gesprek samen met Lubbert, kwamen we tot de conclusie dat we dit niet op korte termijn zomaar konden doen.  Dus maakte we de afspraak om de rit uit te stellen tot 2022.

Begin dit jaar kregen we de oplossing aangeboden. Een goede vriend werkt bij een bedrijf dat onderhoud doet in alles wat te maken heeft met zorg. Hij heeft daarop zijn werkgever ( HartingBank) gevraagd om een tillift voor deze dag. Daarnaast heeft hij een gordel laten maken en voet steunen voor op de trike, zodat hij veilig mee kon.

Dan is het zondag 10 april.
We verzamelen ons op een nieuwe plek, tankstation Avia in Enter.
Rond 11.30 houd onze voorrijder de briefing  en gaan we ons opmaken voor vertrek.
Op dat moment breekt de hemel open en besluiten we toch maar even te wachten.

10 min later vertrekken we richting Ommen.  Onderweg sluiten nog enkele rijders zich aan en zo komen we toch nog op tijd aan bij het verzorgingshuis.  Snel word alles op gesteld en gaan we Lubbert ophalen van zijn kamer. Eenmaal buiten fleurt hij helemaal op, dit had hij niet verwacht.
Lubbert word vanuit zijn rolstoel op de trike getild en dan kunnen we vertrekken voor een mooie rit.

We rijden naar Almelo toe waar hij een tijd gewoond heeft. Via mooie wegen door Salland komen we aan. Hier word hij snel weer van de trike getild met de meegenomen tillift.
De andere bewoners zaten ons al op te wachten en verwelkomde ons met open armen.
Inge die dit had aangevraagd had hier voor koffie en koeken gezorgd voor iedereen.

Bikers4all deelde nog even lunchpakketten uit aan de gastrijders en daarna aan onze vaste rijders.
Na ongeveer een uur maakte we ons op om verder te rijden.
Lubbert werd weer op de trike getild en zijn rolstoel ging weer achter in de bus mee.
We rijden via Wierden naar Hellendoorn over de Lemeleberg terug naar Ommen.
Maar voordat we helemaal terug zijn stoppen we voor een ijsje bij  ijssalon Ekkelkamp.
Hier kwam ook zijn vrouw en dochter en klein kind naar toe. Nadat iedereen zijn ijsje ophad en enkele hun bosje frikandellen, reden we terug naar het verzorgingshuis.

Eenmaal daar aangekomen werden we warm ontvangen door de andere bewoners en personeel.
We kregen complimenten voor wat we geregeld hadden voor Lubbert.
Dan neemt lubbert het woord en bedank iedereen voor de geweldige dag.  De voorzitter bied Lubbert nog een warmte deken aan van troostdekentjes Overijssel, zodat hij de warmte van de bikers die er waren blijft voelen.

Dan maken we ons op voor vertrek naar huis, een deel rijdt rechtstreeks na huis de anderen rijden eerst weer mee naar Enter. Daar volgt het afscheid van elkaar en met de toezegging tot 1 mei rijden we huiswaarts.
Een mooie dag was het al leek in de ochtend er niet zo op.