Gastenboek

Julli waren vandaag in Winterswijk, ontzettend genoten van julli bikes voor mijn raam. Ben longpatient . Mijn complimenten

Vandaag dus mee gereden ,mooie rit genoeg motoren en lekker weer .
De glimlach van dat meisje was het mooiste wat je kunt krijgen.

Hoop snel mee te rijden

Beste mensen,

Via Hans Leering (op FB via "de motorrijder" op jullie site gekomen.
Wij zoeken nog ondersteuning voor 14 of 21 juni (afhankelijk van het weer) voor trikes en/of zijspanners.
Kijk s.v.p. op FB bij "de motorrijder" naar mijn bericht.
Alvast bedankt.
m.vr.gr.
Ap Pach
Coördinator MBT-MAC-Veenendaal

ik wens iedereen van bikers4all een goed oud en nieuw

Mijn leven is een gecompliceerd iets (net als dat van menig ander medemens)… je bent al belast met een aandoening waarvan men vindt dat het tussen de oren zit, een psychische aandoening is en men niet weet wat de oorzaak van deze aandoening is … Dus dat vind je dan eigenlijk wel genoeg. Al het onbegrip, wat daarbij komt kijken naast alle pijn en vermoeidheid die je ondervindt. Gelukkig ben je daar een weg in gaan vinden en leer je leven met kijken naar hetgeen je nog wel kan in plaats van de dingen die je moet laten omdat je lichaam niet mee wil werken.
Maar dan … dan krijg je er ook nog eens de gevreesde ziekte kanker bij. Kan je vertellen dat doet enorm veel met je. Alles wat ik al voor mijn kiezen heb gekregen, heb ik toch redelijk weten te trotseren maar dit … Kanker … Pffieuw, dat was me toch wel wat. Nu pas begint bij mij de verwerking … we zijn een jaar verder. En wat voor jaar is dat geweest zeg!
Op mijn weg die ik het afgelopen jaar heb bewandeld samen met mijn vriend, zijn wij best wel wat vrienden om ons heen verloren. Mensen waarvan wij dachten dat het vrienden waren maar die toch hebben besloten om ons pad te verlaten. Net als wat ik in mijn blog laatst al zei “Hen die gekozen hebben niet meer mijn pad te volgen, wil ik bij deze bedanken voor wat we allemaal hebben beleeft samen. Onze wegen zijn op een gegeven moment het afgelopen jaar gescheiden, door wat voor reden dan ook, maar we hebben leuke tijden gehad en weet dat ik elk een fijn leven toe wens”.
Liever kijk ik naar hen die die leegte dubbel en dwars hebben opgevuld.

Een week voor de behandelingen zouden starten kreeg ik van twee hele lieve vriendinnen en dagje Vlindertuin wat we afsloten met pannenkoeken eten! Een heerlijke dag met drie super lieve mensen die ik graag om me heen heb.
De dag voordat de combi-behandelingen begon, ben ik door twee vrienden verrast met een dag die ik van m’n leven niet meer zal vergeten. Ik zou een dag hebben samen met mijn mannetje … Een dagje lekker met z’n tweetjes, lekker aapjes kijken! (letterlijk want we zouden naar de Apenheul!) Uiteindelijk bleek die dus dicht en gingen we een bakkie doen bij twee vrienden van me waarvan ik graag wilde dat zij m’n vriend zouden ontmoeten dus ik vond het niet zo erg. Ik kende deze twee mensen al sinds juni 2008 en door omstandigheden hadden we mekaar een tijdje uit het oog verloren. Toen het contact weer terug kwam is het sterker geworden dan ooit en voor mij was het dus best belangrijk dat hun mijn kereltje zouden leren kennen. Maar ook dit liep anders dan ik had kunnen bedenken …
Bij aankomst heb ik ze aan mekaar voorgesteld en we hebben lekker zitten kletsen onder het genot van een heerlijk kop koffie. Opeens kwam m’n vriendin met een envelop voor me … een klein gebaar zodat ik ontspannen aan de behandeling kon beginnen … Ik maakte de envelop open en vond een cadeaubon voor een beauty behandeling bij haar buurvrouw! Wat ik een heel erg lief gebaar vond én vooral omdat ze het ook zo snel hebben kunnen regelen. Ze wisten immers niet dat ik zou komen die dag! Dus kopje leeg en hop, hop, op naar de buurvrouw.(Dit wisten ze wel)
Na een heerlijke schoonheidsbehandeling waarbij ik ook nog werd voorzien van prachtige make-up kwam ik weer bij mijn vrienden thuis aan. Ik merkte wel dat m’n vriendin bij het raam bleef en vaak naar buiten keek maar maakte daar verder niets van. En toen opeens … Een geluid van motoren buiten en de opmerking van die vriend van mij dat er weer eens eentje rond reed met een kapotte uitlaat. “Nou je kunt me veel wijsmaken maar dit is echt geen kapotte uitlaat hoor!” was mijn reactie gelijk. Ik wist wat ik hoorde … Motoren! Nog geen halve minuut later begon m’n vriendin te tellen … “1, 2, 3, 4 … 7…” Op dat moment stond ik op en ging naast haar staan. Wat mijn ogen registreerden deed mijn keel dichtknijpen … Wat een hoop motoren en trikes! Ik had er ondertussen 9 motoren en 3 trikes geteld met ogen die ondertussen vol waren gelopen met tranen. Toen ik me begon te beseffen dat ze voor mij kwamen begon ik te huilen. Samen met m’n vriendin (die ondertussen ook de waterlanders over haar wangen had lopen) zag ik hoe de motorrijders afstapten en hun helmen van hun hoofd haalden. Er werd naar binnen gekeken, gelachen en gezwaaid! … Ja, ze kwamen echt voor mij … maar waarom? Zo speciaal ben ik toch niet? Ging er door mijn hoofd.
Korte tijd later zaten we allemaal in de woonkamer aan een kop koffie.
Opeens nam een hele grote brede man, samen met die vriend van mij, het woord.
Er werd me gevraagd of de behandeling lekker was geweest en dat ook die onderdeel van die dag was. De groep mensen die daar aanwezig waren zijn van Stichting Bikers4all….. een stichting die wordt gerund door vrijwilligers.
Zij bezorgen mensen die wat mankeren een mooie dag. Trouwens niet alleen hen die wat mankeren … ook de mensen daar omheen! Hierover later meer … want het is een stichting dit zeer zeker aandacht verdient! Er werd me dus door die grote meneer en m’n vriend verteld waarom ik daarheen was gelokt en wat de bedoeling was van die dag. Wat bleek was dat mijn vriendje dus overal vanaf had geweten. Hij had met die vrienden van mij al diverse keren telefonisch contact had gehad. De hele groep motor en trike rijders was opgetrommeld om mij een onvergetelijke dag te bezorgen. Na de koffie kreeg ik een motor kleding van één van de rijders, m’n vriendje kreeg motor kleding en toen was het opstappen geblazen! Het verkeer werd door twee van de rijders tegen gehouden zodat wij in één sliert door konden rijden. Wat heerlijk om de vrijheid te voelen, het gevoel dat je leeft, even geen gedachten aan wat de volgende dag brengen zou!
In het dorpje Lieren werden er foto’s gemaakt door de zoon van m’n vrienden én een vriendin van hem. Gewoon de fotoshoot wat ik al zó graag een keer wilde doen! Echt geweldig en de foto’s waren dan ook heel erg mooi!

Sinds die dag zijn er een hoop vriendschap verzoeken op facebook bij gekomen en hebben er sinds die tijd zo’n mooie vriendschappen ontstaan. Nu spreek ik hen vaak en kom ik ook in contact met andere mensen die ook een Ride Out hebben gehad. Mensen die ook eens steuntje in de rug konden gebruiken net als mij op dat moment! Het lijkt wel een virus … maar dan op de positieve manier! Zij die geholpen zijn helpen nu ook anderen! Zo heb ik een aantal mensen waar ik een heel mooi contact mee heb maar ik heb hen nog nooit gezien. Het zijn mensen die een vriendschap durven aangaan met mensen die een steuntje hebben gekregen maar ook kunnen gebruiken! Want gezien of niet gezien, goede of minder goede tijden … toch steunen we mekaar waar we kunnen … en in een wereld als tegenwoordig vind ik dat heel bijzonder! Net zo bijzonder als de mensen van Stichting Bikers4All!!!
Zou jij ook bereid zijn een vriendschap aan te gaan met mensen die dat steuntje kunnen gebruiken?
Mijn vriendschap met de mensen van Stichting Bikers4All en mensen die dat steuntje van hun hebben gekregen en we via de stichting in contact zijn gekomen met elkaar is goud voor mij! Vooral de vriendschap die is ontstaan tussen die grote, brede meneer en zijn vriendin! Ik weet dat ik jullie allemaal al duizenden keren bedankt heb maar mensen … wat jullie doen is GOUD! Ik teer er nóg op! Als ik de foto’s terug kijk, als mijn gedachten er naartoe gaan, als ik weer een naar onderzoek heb ik het ziekenhuis … Ik denk terug aan die dag en er komt een lach op mijn gezicht!

B4A mensen,

Mooie foto reportage van de N.A.H. dag.

Op FB ben ik jullie tegen gekomen en gaan voor de doelstelling waar ik ook voor sta.
Contact gehad met Jannie Bakker en vertelde dat jullie kanjers zijn....en dus gaan we 18 Augustus mee.
Hebben een motor maar gaan de rit meemaken met de trike van goede vrienden.
We gaan het meemaken!!!
Vriendelijke groet van Buddy.

Het is alweer even geleden maar toch wil ik jullie nog een keer heel erg bedanken! Jullie hebben mij op een geweldige manier naar mijn eindexamengala gebracht en daar ben ik jullie erg dankbaar voor! Dankzij jullie hebben ik en mijn vriendinnen een top avond gehad! Het is echt iets wat ik nooit meer zal vergeten! Elke keer als ik nu foto's kijk van die avond word ik weer helemaal blij! Ik vind jullie een hele toffe stichting! En ik wens jullie nog veel mooie momenten in de toekomst! Groetjes Marloes de Ligt.

Geweldig bedankt voor jullie bereidheid om onze dochter en haar vriendinnen op zo'n spectaculaire manier naar hun eindgalafeest te brengen! Marloes hoorde vanmiddag dat ze geslaagd is, dus nu is ze helemaal blij; maar haar vreugde van vanmiddag viel eigenlijk een beetje in het niet, bij hoe ze dinsdag helemaal uit haar dak ging over de geweldige verrassing dat jullie kwamen! Ze heeft het er nog voortdurend over hoe stoer het was, en hoe superleuk om in je mooie galajurk op zo, n stoere motor te mogen zitten , en hoe gaaf het was om met brullende motoren te arriveren! Echt te gek, en zeker op zo'n korte termijn. En niet alleen haar en haar vriendinnen hebben jullie blij gemaakt, maar ook onze beste vriendin Patrice, die wellicht hoopt ooit zelf nog eens een ritje te kunnen maken.
Heel erg hartelijk bedankt voor wat jullie dinsdag voor ons gedaan hebben, maar ook voor hoe jullie voor veel anderen verschil maken in het leven.
Hartelijke groeten, Jacqueline de Ligt